Goede Vrijdag.
Citaat uit de Volkskrant:
Goede Vrijdag: "Heel Holland Bacht"
Een lieve attentie
Al vijftien jaar zit ik één keer in de week op 55+ sport. Zelden laat ik verstek gaan. Ik vind het veel te leuk om op de maandagmorgen met leeftijdgenoten actief bezig te zijn.
Alleen is hier het laatste halfjaar de klad in gekomen, omdat ik vaak voor mijn oog naar Rotterdam moet.
Een paar weken geleden heb ik gezegd dat ik even een tijdje met sporten stop, omdat ik regelmatig op de maandag naar het Oogziekenhuis moet. Bovendien is mijn zicht behoorlijk verminderd, zodat ik moeite heb met vangen van een bal, badminton en dergelijke.
Misschien dat ik het eind april weer eens ga proberen.
Een paar dagen geleden werd ik aangenaam verrast door het feit dat een van mijn medesporters namens de groep een orchidee-plant voor de Pasen kwam brengen.
Heel attent en buitengewoon aardig.
Bij de eerstvolgende gelegenheid ga ik op maandag even langs om te bedanken.
Goede Vrijdag "Erbarme dich"
Gezien de documentaire / muziekfilm “Erbarme dich” over de Matthäus Passion.
Prachtige film met fraaie opnamen en natuurlijk de onsterfelijke muziek van Bach.
Ik heb diverse keren een uitvoering van de “Matthäus” bijgewoond, maar de laatste jaren heb ik thuis alleen de muziek beluisterd.
In de opening van de film zingt een daklozenkoor uit Amsterdam een koraal uit de “Matthäus” begeleid door een accordeon en trombone.
Daarna lopen de leden van het koor in een lange rij langs het IJ op weg naar een repetitie.
De opnamen van de film zijn hoofdzakelijk gemaakt in een in de studio nagebouwde leegstaande kerk. Daar zie en hoor je het Bach Choir en Orchestra onder leiding van Pieter Jan Leusink aan het werk.
Tussen de muziek door hoor je getuigenissen van “Matthäus” liefhebbers; o.a. Anna Enquist.
Indrukwekkend is het altijd weer om aan het einde de koren “Wie setzen uns met Tränen nieder” te horen zingen.
Update “Het oog”.
Op 9 maart opnieuw aan het oog geopereerd: netvlies verder vastzetten en olie in het oog aanvullen.
De dag er na (9 maart) de gebruikelijke controle. De artsen waren niet tevreden. De operatie was weliswaar geslaagd, maar de oogdruk was te laag.
Dus een extra controle op de dag er na.(10) maart). Arts nog steeds niet tevreden. De oogdruk was nog meer gezakt. Dus werd besloten tot een extra operatie op die dag om de olie in het oog bij te vullen, waardoor de druk zou toenemen.
Na controle na deze operatie was de arts nog niet geheel tevreden. De olie zat nog niet helemaal op de goede plaats. Advies om drie keer per dag in treurhouding door te brengen.
Woensdag 18 maart een nieuwe controle. De arts was tevreden, maar vond dat de oogdruk in de gaten gehouden moest worden. Hij adviseerde me de oogdruk op vrijdag nog eens bij de opticien te laten controleren. Zo gezegd, zo gedaan. Bij controle bleek de oogdruk in orde. De opticien raadde me echter aan op zaterdag de oogdruk zo vlak voor het weekend nog eens te laten controleren.
Zaterdagochtend kreeg ik last van hoofdpijn. Daarom ging ik wat eerder dan afgesproken naar de opticien. Daar lukte het niet om de oogdruk te bepalen, ondanks de hulp van een aantal collega’s. Dat betekende dat de oogdruk boven de 60 moest zijn. Veel en veel te hoog. Ik kreeg het advies onmiddellijk contact met het Oogziekenhuis op te nemen. Daar raadde men ons aan te komen. Gelukkig had daar de arts dienst die ook aanwezig was bij de laatste operatie en mijn dossier dus goed kende.
Er moest onmiddellijk medicatie plaatsvinden, toen bij meting de oogdruk 68 bleek te zijn. Na overleg met het Erasmusziekenhuis kon dit zonder bloedcontrole plaatsvinden, omdat de bloedwaarden van augustus vorig jaar nog geldig waren. Dus snel aan het infuus. Na ongeveer twee uur was de hoofdpijn gezakt, hetgeen betekent dat de oogdruk is gezakt.
Na vier uur opnieuw controle van de arts. De oogdruk was nu weer normaal. Nadat de aanwezige arts de professor, die mij begeleidt thuis had geraadpleegd kon ik het ziekenhuis verlaten, nadat bloed was afgenomen om in het Erasmus te laten bekijken of lever en nieren door het infuus geen schade hadden opgelopen. Op de uitslag daarvan hoefde ik niet te wachten.
Advies om thuis weer drie keer per dag in treurhouding te zitten gedurende een uur.
Op 24 maart weer controle van mijn eigen arts. Oogdruk was goed. De arts wil nadenken over hoe verder te gaan: alle olie er uit; mogelijk een laserbehandeling.
Advies: in treurhouding blijven zitten gedurende twee keer per dag.
Volgende week opnieuw voor controle naar Rotterdam.
Gisteren bij de opticien de oogdruk weer laten meten: was goed.
En maar hopen dat het even stabiel blijft.
Wordt vervolgd.
Reünie
Een reünie gehad van mijn allereerste klas uit 1963. De Hasebroekschool in Heiloo.
Ik heb getwijfeld of ik i.v.m. mijn handicap er heen moest gaan, maar ik ben heel blij dat ik het gedaan heb.
Allereerst een dankwoord aan de organisatoren van deze reünie.
Wat we beleefd hebben, is vrij uniek. Het gebeurt niet vaak dat oud-leerlingen elkaar nog steeds weten te vinden.
Ik heb daar nog nooit van gehoord en het is in mijn carrière ook nimmer voorgekomen.
Het was een goed idee om iedereen n.a.v. een aantal punten iets over zichzelf te laten vertellen.
Gezeten op een kruk, met mijn oud-leerlingen voor me in een halve cirkel, deed de afgelopen vijftig jaar als sneeuw voor de zon verdwijnen en ik voelde me weer even de jonge enthousiaste onderwijzer met die geweldige klas.
Ik ben er bijzonder trots op, dat de oud-leerlingen de school gemiddeld een 8 1/2 gaven. Het is ontroerend te horen dat je als school zoveel betekend hebt voor kinderen, die aan jou zijn toevertrouwd om een steentje aan hun ontwikkeling bij te dragen.
In de tafelgesprekken kon verder over elkaars leven worden gepraat. Goed te horen dat ondanks soms nare dingen, die een ieder heeft meegemaakt, iedereen zich toch redelijk happy voelde. Het viel op dat er onderling sprake was van grote empathie.
Jammer dat niet iedereen er was, maar daar zullen de wegblijvers een goede reden voor gehad hebben.
Ik hoop dat we elkaar ooit nog eens zullen treffen.
Nogmaals: ik heb volop genoten van deze bijeenkomst met oud-leerlingen.
Pi-dag
Pi dat is het getal 3,141592653.
Het is vandaag internationale pi-dag, maar wel een hele bijzondere editie. De Amerikanen noteren de datum van vandaag als 3/14/15, wat dus precies de eerste vijf getallen van pi zijn. Om 9.26.53 uur heb je dus pi te pakken als je op een digitale klok kijkt. Zo’n bijzondere pi-dag komt maar eens in de honderd jaar voor. Over de hele wereld wordt dat gevierd.
Wat is pi ook weer precies? Pi is het getal dat je krijgt als je de omtrek van een cirkel deelt door de diameter. Het bijzondere aan pi is dat het getal oneindig is. Al honderden jaren proberen mensen zoveel mogelijk cijfers achter de komma te berekenen: momenteel staat de teller op 13 triljoen.
Mensen lijken nogal aangetrokken tot het uit hun hoofd leren van zoveel mogelijk cijfers achter de komma. Een Chinees heeft het record: hij zegde het getal tot 67.890 plekken achter de komma op. Kostte hem slechts 24 uur en 4 seconden.
Cabaret André Manuel
Gezien cabaretvoorstelling van André Manuel.
Manuel, geboren in 1966 in Diepenheim in Twente, is muzikant en cabaretier. Hij trad regelmatig op met zijn bands “Krang” en de “Ketterse fanfare”.
Nu maakt hij solovoorstellingen.
In 1989 wint hij de persoonlijkheidsprijs van Cameretten en in 1990 de juryprijs van het Leids Cabareten Festival.
Deze voorstelling “Het geval apart” is gemaakt ter gelegenheid van zijn 25-jaar artiest zijn.
De voorstelling druipt van het sarcasme en zit vol schimpscheuten. In hoog tempo passeren de grappen over Gristenen, Joden, Marokkanen, Moslims, negers of het koningshuis. Zijn grappen zijn nooit vrijblijvend. Hij zoekt de grenzen van het vrije woord.
“Ik wil sterven in het harnas, vier met mij het vrije woord, begraaf me onder het podium van dit godverlaten land”. zingt Manuel.
Af en toe krijg je een ongemakkelijk gevoel en vraag je je af “kan dit nog wel, of gaat dit te ver". Je schatert weliswaar van het lachen om zijn schimpscheuten, maar tegelijkertijd schaam je je een beetje.
Toch was het een geweldige voorstelling.
De critici noemen het zijn beste show. De kranten gaven hem vier sterren.
En zo sukkelen we maar verder.
Afgelopen maandag moest ik naar de tandarts voor een wortelkanaalbehandeling. Bij controle was er namelijk een ontsteking aan de wortelpunten geconstateerd.
Halverwege de behandeling bleek, dat de kies van binnen uit gebarsten was en dat er niets anders opzat dan hem te verwijderen.
Na een behandeling van een uur vertrok ik nog behoorlijk verdoofd naar huis.
Thuis aspirine slikken om de pijn te onderdrukken.
Ik kon nauwelijks eten.
Vandaag heb ik minder pijn, maar heb ik wel het gevoel dat mijn kaak wat gezwollen is. Bovendien heb ik last van een vieze smaak in mijn mond.
Even goed in de gaten houden. Zondig de tandarts raadplegen, want volgende week moet ik voor de achtste keer aan mijn oog geopereerd worden.