Kadedag 2014
Eind juni bezochten we Kadedag 2014 in de Goudse Schouwburg. Op Kadedag laten de bewoners van de Kadebuurt in Gouda hun creatieve talenten zien.
De reden waarom wij naar die Kadedag gingen, was dat een neefje van onze schoonzoon ook zou optreden.
Om elf uur werden de kinderen, die zouden optreden met een grote witte limousine bij de schouwburg afgeleverd, waar zij op de rode loper werden ontvangen door de burgemeester.
Voor het programma begon, presenteerden een aantal buurtbewoners hun bedrijf.
Om half één startte het programma met cabaret, voordracht, muziek en dans. In het totaal waren er een vijftiental optredens.
Het neefje van onze schoonzoon (11 jaar) speelde zonder bladmuziek een stuk van Bach en improviseerde daarna nog op een thema van Bach. Buitengewoon knap voor iemand van zijn leeftijd.
Na afloop dronken we nog wat met de schoonouders van onze dochter in de foyer. Toen de schouwburg ging sluiten, hebben we nog een tijdje met een hapje en een drankje in onze tuin gezeten.
Vliegende mieren
Van de week ’s avonds opeens een heleboel vliegende mieren in de kamer. Ze vlogen niet erg, maar krioelde over de grond, de kozijnen en de ramen.
We hebben er veel vernietigd en de anderen met behulp van koper op de vlucht gejaagd.
Toen we naar bed gingen, was alle weer in orde en geen mier meer te zien.
Een dag later liepen er ’s avonds weer een heleboel mieren langs de ramen en kozijnen. Het leek wel of ze via het kozijn ergens naar binnen konden komen. Met behulp van de stofzuiger en veel koper het probleem weer opgelost.
Ben benieuwd of het blijvend is, of dat er morgen weer een invasie van mieren plaats vindt.
Gelukkig: we zijn weer mier vrij.
Zo komen vervelende jongetjes te pas.
Ik moest op het balkon zijn om de uitgebloeide bloemen van de dahlia's te verwijderen.
Vanaf die plek overzag ik de Singel en zag het volgende gebeuren:
Twee jongetjes aan de waterkant, die net (aan hun uitrusting te zien) gevist hadden, gooiden met kluiten aarde naar de meerkoeten. Een van hen raakte door het gooien uit balans en raakte te water.
Vanaf het balkon keek ik, of hij er zelf uit kon komen. Dat lukte. Het andere jongetje stak hem een visnetje toe en trok hem naar de kant. Toen de boosdoener kletsnat op de kant stond, informeerde de jongen met het visnetje of de te water geraakte wel kon zwemmen. Die bleek zwemdiploma A en B te hebben.
Kletsnat gingen ze langs de Singel huiswaarts. De natte kleding verhinderde niet om een eindje verder een broedende meerkoet met zijn hengel lastig te vallen. Het pesten van de vogel duurde maar even en daarna verdwenen beide jongetjes uit zicht.
Het was zijn verdiende straf om in de Singel te vallen. Dat gebeurt kennelijk met jongetjes die vogels treiteren.
Opa en oma perikelen.
Enige tijd geleden wilden we een toiletbrilverkleiner aanschaffen ten behoeve van de kleinkinderen.
Oma kocht er een bij de Hema. Thuis gekomen bleek het een verkeerde aanschaf. De verkleiner bleef niet op de bril liggen. Dus terug naar de Hema.
Na een aantal weken geen nieuwe poging gedaan te hebben, zijn we vandaag naar Baby-park getogen om te kijken of we daar zo'n verkleiner konden bemachtigen.
Baby-park is een super grote zaak, vol babyartikelen. Alleen al op het gebied van potjes en brilverkleiners troffen we hele schappen vol aan. Keus genoeg.
Opa pakte een eenvoudig model en bestudeerde hem van alle kanten. Op de achterzijde van de verkleiner stond de tekst: "Dit model moet onder de gewone bril gelegd worden".
Nu begrepen we waarom het exemplaar van de Hema niet op de bril wilde blijven liggen. Die moest er natuurlijk ook onder.
Ja, je kan opa en oma om een boodschap sturen.
Even later gingen we de winkel uit met een verkleiner die sterk deed denken aan die van de Hema en die ongeveer even duur was.
En nu........naar huis. Zou hij passen??? En jawel hoor. Stevig verankerd onder de bril bleef de verkleiner keurig op z'n plaats.
Waar je als opa en oma al geen verstand van moet hebben!!
Leeuwarden
Regelmatig gebruiken wij onze vrij-reizen-dagen om ergens een stadswandeling te maken.
Dit keer was het de beurt aan Leeuwarden. Een stad, waarvan we alleen het station hadden gezien, toen we er moesten overstappen van Harlingen op weg naar Gouda.
We maakten een NS-wandeling van ruim 6 kilometer door de Culturele Hoofdstad van Europa in 2018.
We waren zeer onder de indruk van deze mooie stad, met zijn ruime pleinen en fraaie gebouwen.
In het begin van de wandeling kom je langs het Paleis van Justitie, de zetel van het gerechtshof en de rechtbank in een statig gebouw uit 1846 – 1852 met een imposant zuilenportiek.
Hier een kleine opsomming van de meest markante bezienswaardigheden.
De Oldehove is een 40 meter hoge, wegens verzakking onvoltooide romp van een gotische toren. Naast de Oldehove staat het standbeeld van de politicus en Friese dichter Pieter Jelles Troelsta, geboren in 1860.
De Prinsentuin: van 1648 tot 1750 was het Lusthof der Friese Nassau’s. Willem I schonk het in 1819 aan de stad, als wandelplaats voor de burgers.
Princessehof: dit is het voormalige paleisje van Maria Louisa van Hessel-Kassel, weduwe van Johan Willem Friso, die bij Moerdijk verdronk.
Op het Hofplein staat het standbeeld van graaf Willem Lodewijk, de 1e Friese stadhouder in de periode 1584 – 1620, in de volksmond genaamd Us Heit (onze vader).
Tegenover de plek waar het geboortehuis van Mata Hari stond, staat een standbeeld van haar. Zij was een danseres, die in de Eerste Wereldoorlog(1917) werd gefusilleerd door de Fransen wegens vermeende spionage. Haar geboortehuis ging samen met een aantal andere historische panden bij een grote stadsbrand in 2013 verloren. Bij deze brand kwam een student om het leven.
De binnenstad kent tal van prachtige hofjes.
Op de Voorstreek staat het prachtige Jugendstil-pand van de Centrale Apotheek.
De Kanselarij ie één van de fraaiste gebouwen van Leeuwarden. Gebouwd van 1555 tot 1571. Het is de voormalige zetel van het Hof van Friesland. Later was het tot medio 1976 Rijksarchief van Friesland. Onder andere de huwelijksakte van Rembrandt van Rijn en Saskia van Uilenburgh werd hier bewaard.
De Ossekop: nr. 11 is het geboortehuis van Saskia van Uilenburgh. Het is nu het kantoor van het beroemde advocatenduo de gebroeders Anker.
We eindigen de wandeling bij de Waag. De Waag is een prachtig, oud gebouw uit 1595 – 1598 en tot 1884 het centrum van de boter- en kaashandel, gelegen aan de Nieuwestad, het winkelhart van Leeuwarden.
We kunnen iedereen een stadswandeling in Leeuwarden aanbevelen. We gaan zeker nog een keer terug naar Leeuwarden om het Friesmuseum en het natuurmuseum Fryslan te bekijken.
Waarschuwing
Gelezen op de treden van het amphitheater in de nieuwe bibliotheek in Gouda:
Kinderen die springen worden verkocht aan het circus!!!
Kleinkinderen
a. Onze dochter vertelde haar dochter van net drie iets en einigde haar geprek met “dus”. Waarop op onze kleindochter zei: ”Hoe dus, wat dus.: Wat wil je zeggen. Na “dus”, komt altijd nog iets”.
b. Onze dochter vertelde haar dochter, waarom haar vader er niet was. Die is naar een vrijgezellen feestje van “A”. Dat is een feestje voor als je gaat trouwen. “A” en “L” gaan over een tijdje trouwen net als “P”en “M”.
Kleindochter: “Maar “P” en “M” zijn al getrouwd.
Onze dochter denkt:”Wat praat die kleine al goed.”
Pal daar bovenop zegt de kleindochter: “Wat kan ik al goed praten, hè mamma.”
c. Afgelopen zaterdag gingen we met onze dochter en de kleinkinderen, wandelen in de bossen bij Bilthoven. Na een tijdje wandelen gingen we op een grasveld wat eten en drinken. De oudste kleindochter liep wat rond en vond een dood aangereden konijn. Er lag bloed voor zijn kopje. Kleindochter: “Hij wilde een aardbei eten, maar hij lustte hem niet.
d. ’s Middags gefietst en bij een uitspanning iets gedronken met een portie bitterballen erbij. Ook de jongste kleindochter (anderhalf jaar) liet zich de door oma gevoerde bitterbal goed smaken. Toen hij op was zei ze: ”Nog een bitterbal”.
e. Kleindochter van drie tegen mij: "Als je iets uitlegt, moet je het wel duidelijk doen, anders begrijp ik het niet.
Europa
Hans van Baalen (VVD) legde nog eens simpel uit, waarom je niet uit Europa kan stappen.
Hij vergeleek de lidstaten met eieren.
Heb je eenmaal besloten om van je eieren een omelet te maken, dan kan je na een tijdje niet meer zeggen ik wil mijn ei terug!!
Het Oog
Afgelopen week weer voor controle naar het oogziekenhuis geweest. Het oog was stabiel, maar het netvlies zit nog steeds niet helemaal goed vast. Er is nu voor half juni een nieuwe operatie gepland.
We hadden om 14.40 uur een afspraak. Maar het liep behoorlijk uit. Tegen vijf uur waren we aan de beurt.
En wat doet een mens in de tijd dat je moet wachten? Je medepatiënten observeren!!
Een van die observaties wil je niet onthouden.
Een paar stoelen van mij zat een oude dame ook te wachten tot ze aan de beurt was. Opgegeven moment werd ze door een dokter opgeroepen. De dokter liep voorop richting zijn spreeklamer en sloeg daartoe rechtsaf. De dame sloeg echter links af. De overige patiënten sloegen dit grinnekend gade. De dokter keerde op zijn schreden terug en nam de patiënt mee. “U moet me wel volgen”, zei de dokter. Waarop de dame gevat antwoordde: “Als ik je goed kon zien, dan was ik hier niet. Ik kom hier voor mijn ogen.”
Na enige tijd kwam de dokter de patiënt terugbrengen. Dat deed hij in plonaisehouding met beide handen op de schouders van de dame. Zo werd zij tot grote hilariteit van de overige patiënten terug naar de balie geleid. Waarop de dame snedig opmerkte: “Nou maakt ie me ook nog te schande.
Wende
Gezien de voorstelling van Wende Snijders in de Goudse Schouwburg. De voorstelling is gebaseerd op haar nieuwe album "Last Resistance".
Tijdens een filmisch theaterconcert smelten de werelden van theater, popmuziek en elektronische muziek samen. De voorstelling is een combinatie van zang, muziek, dans, performance en beeld en is lust voor oog en oor.
Als je Wende zo bezig ziet op het podium doet ze af en toe sterk denken aan Ellen ten Damme.
Het was een schitterend optreden, dat niet voor niets in de recensies vijf sterren kreeg.
Speelman & Speelman
Gezien in De Goudse Schouwburg Speelman en Speelman.
We kenden ze van het Oerol festival, maar we hadden ze nog nooit zien optreden.
Hun programma heet “Optimisten”. En de broertjes zijn rasoptimisten: Als je in een diepe put zit en je kunt zwemmen, dan wacht je toch gewoon op regen?
“Optimisten” is een muzikaal en humoristisch programma dat ontroert, de lachspieren aan het werk zet en raakt.
Het einde van de voorstelling was heel bijzonder. Een van de muzikanten, de bassist, vroeg na afloop van de voorstelling zijn vriendin op het podium en vroeg haar ten overstaan van het publiek ten huwelijk.
Het paar (Jozef en Maria) had zich onlangs gevestigd in een pand in de Jozefstraat in Gouda.
Een heel apart einde van een zeer geslaagde voorstelling.
Groningen
Eind maart zijn we een paar dagen te gast geweest op de boerderij van onze vrienden in Sellingen.
Het was prachtig weer, dus werd het echt genieten van de boerderij, de tuin en het fraaie landschap.
De eerste avond gingen we in het dorp naar een lezing van een scheidende boswachter over de natuur in Westerwolde. Het was een interessant verhaal geïllustreerd met prachtige dia’s.
Aangestoken door het enthousiaste betoog zijn we de volgende dag gaan wandelen in het door hem genoemde natuurgebied bij Ter Wupping. Maar eerst koffiedrinken in het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten te Onstwedde. Daar zagen we nog twee ooievaars op een nest.
Ter Wupping is een gehucht in de gemeente Stadskanaal in de streek Westerwolde in de provincie Groningen. Ter Wupping ligt ten oosten van Onstwedde, ten westen van Veele, ten noorden Van Smeerling en ten zuiden van Wessinghuizen. Aan de oostkant van het gehucht loopt de Ruiten Aa en aan de westkant het Oosterholtsdiep. De zuidgrens van het gehucht wordt gevormd door het Mussel-Aa-kanaal.
Het gehucht omvat een aantal boerderijen en een enkel huis. Het bezit van Staatsbosbeheer aldaar draagt ook de naam Ter Wupping. Het is een oud hoeven- en beekdallandschap. Belangrijke onderdelen ervan zijn oude rivierduinen: de Ruige Berg en de Kieberg.
Ter Wupping is inderdaad een prachtig wandelgebied met kronkelende beekjes en voorzichtige glooiingen. Is dit echt Groningen? Bij Groningen denk je immers aan uitgestrekte akkers, klei, dijken en een verre horizon.
De ruggengraat van Westerwolde is de Ruiten-Aa, een beek die zijn oorspronkelijke meanders heeft teruggekregen. Aan weerszijden van de beek liggen gevarieerde bossen.
We hebben de door middel van rode plaatjes uitgezette route van 5 km. gelopen.
Het was een schitterende wandeling. En we hebben nog een aantal reeën gezien.
De volgende dag hebben we een groot deel van de Twee Karspelen Kunstroute gedaan.
Een ca 50 km lange kunstroute op de grens van Westerwolde en Oldamt. De route gaat o.a. door de twee oudste kerkdorpen (karspelen) Blijham en Bellingwolde.
Prachtige, kunstwerken gezien: keramiek, schilderijen, beelden. Bij Wim Mulder in Bellingwolde de houten design stoelen, die op maat worden gemaakt, uitgeprobeerd. De stoelen zitten buitengewoon comfortabel.
Behalve van de kunstwerken hebben we ook genoten van de vaak schitterende boerderijen en fraaie tuinen. In de tuin van een van die boerderijen in hebben we heerlijk geluncht.
De volgende dag zijn we na koffiedrinken in de tuin weer vertrokken. We hadden die dag ook nog de verjaardag van een van de kleinkinderen in Bilthoven te vieren.
Het waren een paar heerlijke vakantiedagen.