Controle oogziekenhuis.
Vanmiddag weer naar het oogziekenhuis in Rotterdam geweest voor controle.
Verheugend was dat er geconstateerd werd, dat in mijn linker ( goede ) oog het aantal floaters was afgenomen, waardoor het zicht van 60 naar 80 procent was gestegen.
Teleurstellend was het dat het met het rechteroog nog niet helemaal wil. Ik heb nog last van een kleine oliebel in mijn oog, die je geregeld langs ziet komen. De arts hoopt dat deze bel zich op een gunstige plek in het oog zal hechten en daardoor geen overlast meer bezorgt. Blijft de oliebel in het oog ronddwalen, dan zal de olie te zijner tijd moeten worden verwijderd door middel van een operatie.
De dokter hoopt nog steeds op een lichte verbetering van het zicht in mijn rechteroog. Daartoe wil hij in de tweede helft van augustus de kunstlens die in het oogzit bijleaseren en schoonpoetsen.
We wachten het maar weer af.
Wel heb ik toestemming gekregen om weer te gaan autorijden.
Dat gaan we dus binnenkort maar eens voorzichtig proberen.
Terug van weggeweest
Een paar weken geen tijd gehad om mijn web-site bij te houden.
Onze jongste zoon is met vrouw en kind uit Nepal overgekomen om een beetje bij te komen na de reeks aardbevingen in hun land.
Ook onze stiefkleindochter die in Amerika woont is veertien dagen in ons land geweest.
Dus veel gerij van en naar Schiphol om onze logés op te halen.
Onze zoon wilde graag naar Terschelling. Dus hebben we op het laatste moment nog een plaatsje op onze vaste camping op Terschelling kunnen bespreken. Ook de bootreservering lukte nog.
De jongste dochter kwam ook naar Terschelling met haar gezin. Die vakantie hadden ze echter al lang geleden geboekt.
Tenslotte kwam de oudste dochter met haar nieuwe vriend ook naar het eiland.
Dus waren we daar met twaalf familieleden. Erg gezellig, maar ook wel vermoeiend.
Inmiddels is onze stiefkleindochter weer terug naar Amerika en is onze zoon uit Nepal met zijn gezin naar Luxemburg met vakantie.
Ze gebruiken daarvoor onze vouwwagen en onze auto. Dat gaf nog wat stress, omdat de auto problemen had. Gelukkig stond garage De Winter als altijd voor ons klaar en wist de auto in een halve dag te repareren.
Gisteravond bericht dat ze inmiddels op de camping in Luxemburg waren en de vouwwagen geďnstalleerd was.
Wij nu even rust en proberen een beetje bij te komen.
We hopen dat onze jongste dochter en haar gezinnetje geen al te erge last heeft van de storm, die over het land raast.
Tour de France
De tweede etappe van de Tour de France ging vlak langs ons huis. Op nog geen 250 meter passeerde de karavaan ons huis.
Een paar uur wachten en dan is het in luttele minuten voorbij.
In Parijs was het stuk leuker om te zien, omdat ze daar in het centrum nog een aantal rondjes rijden.
Maar het is once in een lifetime dat je dit in je eigen stad meemaakt.
Dus dat moesten we zien.
Nepal
Nepal vindt negatief reisadvies nergens voor nodig: "Kom alsjeblieft".
Nepal probeert een economische ramp na de zware aardbeving af te wenden. De overheid vreest 40 procent van de inkomsten uit het toerisme te verliezen. Onnodig stellen ambtenaren en onafhankelijke deskundigen. Zij vinden dat de media ten onrechte het gehele land afschilderen als rampgebied.
De VS, het Verenigd Koninkrijk en Nieuw-Zeeland pasten afgelopen dagen hun reisadvies voor Nepal aan. Zij waarschuwen alleen nog voor de zwaarst getroffen regio's.
"Nepal is veilig", verzekerde de Nepalese minister van toerisme tijdens de heropening van het befaamde Durbar-plein in Kathmandu. Hij hekelde enkele weken geleden al het negatieve reisadvies van de internationale gemeenschap. In een schaderapport na de ramp signaleerde Nepal dat het aantal boekingen met 90 % was teruggelopen.
Als reactie lanceerde de overheid een campagne met als motto:"Steun Nepal door ons te bezoeken!"
Slechts 11 % van de 75 regio's zijn getroffen, verzekert het ministerie, drie van 35 belangrijkste wandelroutes zijn maar dicht en een van de acht Unesco werelderfgoedlocaties is beschadigd.
Naar de Zeeuwse kust.
Even een weekje er tussen uit. We hadden in anderhalf jaar onze vouwwagen niet gebruikt.
Dus dat was mede het zicht met één oog een nieuwe ervaring.
We zaten op Walcheren. Niet te groot voormalig eiland met veel fiets en wandelpaden. Mede dankzij het mooie weer hebben we daar volop genoten van strand, dorpjes, stadjes, braderieën en ringsteken.
Kom ik nog een keertje op terug.
Het oog
Nog even de tussenstand wat betreft mijn rechteroog.
De laatste controle was goed. Wel veel last van het oog en een pijnlijk gevoel. Volgens de behandelende arts komt dat, omdat het oog in die anderhalf jaar nauwelijks de kans heeft gekregen te herstellen.
Ik heb veel last van dat oog: zie slecht, pijnlijk en ik slaap op pijstellers.
Het kan nog wel een maand of twee duren voor het zicht weer enigszins terug gekeerd is. Maar verder dan de twee bovenste regels op de oog-leeskaart zal het niet komen. Op dit moment zie ik slechts vage schimmen. Dat komt omdat het netvlies door alle operaties te gehavend is. Ook het littekenweefsel in het oog bemoeilijkt het zicht.
Eind juli vindt de volgende controle plaats. Hopelijk is de situatie dan verbeterd.
Weer naar de film
In het Filmhuis Gouda de film “Les Combattans” gezien.
De film gaat over twee broers, die na het overlijden van hun vader zijn timmerbedrijf overnemen.
Maar een van de broers kijkt ook uit naar de zomer om lekker met z’n vrienden op pad te gaan.
In hun dorp aan de kust onder Bordeaux is een militaire delegatie neergestreken, die jonge mensen probeert te werven. Op het strand wordt getraind in zelfverdediging en Arnaud wordt uitgenodigd om het op te nemen tegen een meisje. “Ik vecht niet met een meisje”, zegt hij nog, maar binnen de kortste keren ligt hij op de grond.
Madeleine is dan ook geen meisjemeisje. Om klaar te zijn voor het einde der tijden – haar wereldbeeld is niet bepaald optimistisch – traint ze zichzelf in overlevingstechnieken en wil ze zich aanmelden voor het trainingskamp van de landmacht. Arnaud is onder de indruk, maar voor enige toenadering tussen hen is nog heel wat nodig; een echte overlevingstocht.
Op het filmfestival van Cannes werd de film bekroond met vier prijzen.
Wij vonden het een aardige zomeravond film zonder pretenties.
Raadsel
In Sir Edmund, bijlage op zaterdag van de Volkskrant, kwam ik in de column van Jonica Smeets (voorheen het wiskunde meisje) een uitdagend raadsel tegen, dat ik je niet wil onthouden.
De Amerikaanse wiskundige Tanya Khovanova vond deze opgave in Het Russische jongerentijdschrift Kvantik en vertaalde hem op haar weblog. Het is een variant op raadsels met mensen die alleen liegen of de waarheid spreken, maar dan met vier grappige dieren:
* De jakhals liegt altijd.
* De leeuw spreekt altijd de waarheid.
* De papegaai herhaalt het laatste gegeven antwoord. Als de papegaai als allereerste aan de beurt is, dan kiest hij willekeurig 'ja' of 'nee'.
De giraffe is een beetje sloom en geeft eerlijk antwoord op de vorige vraag die je hem stelde. De eerste keer zegt hij willekeurig 'ja' of 'nee'.
Een slimme egel komt de vier dieren tegen in de mist en kan niet goed zien wie wie is. Ze besluit uit te zoeken in welke volgorde de dieren staan.
Eerst vraagt ze hen een voor een: 'Ben jij de jakhals?' Na de antwoorden weet de egel alleen waar de giraffe staat. Daarna vraagt zij iedereen in de zelfde volgorde: 'Ben jij de giraffe?' Nu ontdekt ze waar de jakhals staat. Maar ze heeft het plaatje nog steeds niet compleet en vraagt daarom aan het eerste dier: 'Ben jij de papegaai?' zodra dit dier 'ja' zegt, weet de egel precies wie waar staat.
Over een tijdje maak ik de oplossing bekend.
Film
Gezien de film La Famille Bélier. De grootste filmhit van de afgelopen winter in Frankrijk.
Het is een komedie, zoals alleen Fransen die kunnen maken. Het is een ode vol humor aan het Franse platteland.
De film gaat over een boerengezin, dat op een kleine boerderij kazen maakt, die door de familie zelf op de dorpsmarkt worden verkocht.
Het bijzondere van de familie is dat zowel de vader, moeder en zoon doof zijn. Alleen dochter Paula kan normaal horen. Zij regelt alle zaken, gaat met haar ouders mee als doventolk en ontfermt zich over haar jongere broer.
Op school wordt Paula door haar muziekleraar als zangtalent ontdekt. Hij stimuleert haar om mee te doen aan een zangconcours.
Dat idee wekt echter weerstand op bij haar ouders, die vrezen dat hun dochter hen in de steek zal laten.
Hoofdrolspeelster Louane Emera - ooit halve finaliste in de Franse versie van The Voice zingt zelf.
Minister op bezoek in Nepal
Ondanks de enorme inzet van hulpverleners in Nepal is de eerste fase van noodhulpverlening nog niet voorbij. Dat concludeert minister Lilianne Ploumen van Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking, die in Nepal het rampgebied in Bhaktapur bezocht.
De minister bekeek hoe het gaat met de mensen die slachtoffer werden van de aardbeving, die op 25 april het land trof.
Je proeft dat de angst voor nieuwe bevingen nog groot is.
Er zijn inmiddels 300 naschokken geregistreerd.
Veel gebieden zijn moeilijk te bereiken door de gebrekkige infrastructuur. Over twee weken begint ook nog eens de regentijd.
Nederland heeft 10 miljoen euro beschikbaar gesteld.
De minster zei in het NOS journaal de indruk te hebben dat het overgrote deel van dit geld ook werkelijk aan hulpverlening wordt besteed.
Natuurkijk is er sprake van corruptie in Nepal. Maar laten we ons niet blindstaren op de splinter in de ogen van de Nepalezen, terwijl we de balk in onze eigen ogen niet zien.
Onze kranten staan bijna dagelijks vol met artikelen over fraudeurs, zakkenvullers en witte boorden criminaliteit.
Opnieuw het oog
Weer aan mijn oog geopereerd.
We werden om 12.00 uur in het Oogziekenhuis verwacht. Daar hoorden we dat de operatie gepland was om half vijf. Dat was niet zo'n prettig vooruitzicht, omdat ik vanaf 7 uur nuchter was en dus niet meer gegeten en gedronken had.
Echter een uurtje later, werd ik plotseling opgeroepen. Er was wat met patiënten en doktoren geschoven, waardoor de operatie een stuk vroeger kon plaatsvinden.
Na een kort roesje, waarin de verdoving van het oog plaatsvond, werd ik naar de operatiekamer gebracht. Na een korte voorbereiding kon de operatie beginnen.
Het voordeel van plaatselijke verdoving is, dat je vrij snel na de operatie weer fit bent en naar huis mag.
De operatie duurde een uur. De olie die in mijn oog zat werd verwijderd; er werd een nieuwe lens geplaatst en het oog werd met gas gevuld.
De chirurg deelde mee dat de operatie geslaagd was. Het zou volgens hem mogelijk moeten zijn dat ik over een tijd weer de onderste twee regels van de oogkaart kan lezen. We wachten het maar af. Voor alsnog zie ik niets met mijn rechteroog. Dat komt omdat het gas ondoorzichtig is. In een periode van 7 tot acht weken, verdwijnt het gas vanzelf en dan zal blijken of sprake is van zicht verbetering.
De dag na de operatie controle. Alles bleek er goed uit te zien. Alleen de oogdruk was wat hoge kant. Daar kreeg ik medicatie voor.
Inmiddels ben ik daar weer mee gestopt, omdat bij de controle bij de opticien de oogdruk tot 10 gedaald was.
Ik kan niet zo veel doen. Bukken geeft pijnscheuten door mijn oog. En ik moet het grootste deel van de dag doorbrengen, terwijl ik recht opzit en vooruit kijk. 's Nachts moet ik op mijn rechterzijde slapen.
Ik hoop maar dat er spoedig enige verbetering valt op te merken.
Nepal
Uit de Volkskrant:
De Nepalese minister van Arbeid heeft Qatar opgeroepen een einde temaken aan het zogenaamde Kafala-systeem voor gastarbeiders in de Golfstaat.
Volgens dat systeem mogen gastarbeiders alleen van werkgever wisselen als de vorige werkgever daar toestemming voor geeft. In de praktijk komt dat neer op slavernij.
In Qatar werken veel Nepalezen, vooral nu het land bezig is de stadions voor het WK van 2022 te bouwen.
De Nepalese regering had, net als mensenrechtenorganisaties, al eerder kritiek. Ze bevindt zich evenwel in een lastige positie: het arme Nepal is grotendeels afhankelijk van het geld dat de gastarbeiders naar huis sturen."
Een weekendje Groningen
Onze vriendin op de boerderij in Sellingen gaf een tuinfeestje ter gelegenheid van haar 65e verjaardag.
Eigenlijk is ze in november jarig, maar mei leek een beter tijdstip voor een tuinfeest dan november.
Helaas werkten de weergoden niet erg mee. Onderweg naar Sellingen was het tot Emmen nog redelijk weer: een beetje zon en 14 - 15 graden. Na Emmen begon het echter te regenen, onweren en hagelen. Erg sneu voor het feestvarken.
Maar van af een uur of drie knapte het weer aardig op. De zon brak af en toe door en was het heerlijk toeven in de tuin. Af en toe was era nog een klein vervelend buitje, maar dat mocht de pret niet drukken. Het feest was geslaagd.
Voor we naar de boerderij reden, gingen we in Sellingen eerst even lang een Bed en Breakfast waar we de nacht zouden doorbrengen. Er was namelijk geen plaats meer voor ons in de herberg. Natuurlijk gaan familieleden voor. We lieten de auto bij de B & B achter en gingen op de fiets naar het feest. Dat was ongeveer 7 minuten fietsen. Het grote voordeel hiervan was dat we op het feest een glaasje konden drinken.
Om een uur of tien waren we terug in de B & B. Nog even TV-kijken en dan naar bed.
Heerlijk geslapen.
De volgende dag een excellent ontbijt. Na het pakken van de spullen terug naar de boerderij om nog gezellig een kopje koffie te drinken.
Daarna naar Anderen voor een bezoek aan een ex-collega. Van af het vertrek tot onze thuiskomst heeft het aan een stuk geregend.
Het was maar gelukkig dat het feest op zaterdag plaatsvond en niet op de zondag daarna. Dan was het echt verregend.
Het duurde even voor we de goede weg naar Anderen hadden. Bij Mussel waren namelijk nieuw wegen aangelegd, die nog niet door onze Tom-Tom werden herkend.
Het was leuk om onze ex-collega, haar man en kinderen weer eens te zien. Zij hebben in Anderen een biologisch dynamisch boerenbedrijf.
Na een paar uurtjes lekker bijkletsen, gingen we weer op weg naar Gouda.
Bij het afscheid kregen we nog een beker van hun eigen bereide yoghurt mee.
Het was een buitengewoon geslaagd weekend.